Coachen is iemands potentiële kwaliteiten vrijmaken, zodat hij zo goed mogelijk presteert. Het is geen onderwijzen, maar het bevorderen van het leren' (John Whitmore in Succesvol coachen, 2006). In coachgesprekken is het principe van zelfsturing altijd leidend. Iedereen is eigenaar van zijn eigen ontwikkelingsproces. De vraag die ik bijna altijd als eerste stel is: wat wil je leren anders te doen? Elke volgende vraag is daarvan afgeleid en bouwt daarop voort. Bij sommige coachvragen ligt het accent op persoonlijke ontwikkeling, in andere gevallen zijn er vooral vragen rondom professionele ontwikkeling. Persoonlijke ontwikkeling en professionele ontwikkeling beïnvloeden elkaar. Bij de start overleggen we waar het vertrekpunt ligt voor de gesprekken.
Als we na een vrijblijvende kennismaking met elkaar aan het werk gaan, zetten we de belangrijkste afspraken op papier. Het hangt van de vraag af hoe uitgebreid de intake daarna is. We spreken in elk geval af wat het doel is van de gesprekken. En welk resultaat gewenst is. Soms zet ik een (online) test in. Bijvoorbeeld om inzicht te krijgen in de waarden die iemand belangrijk vindt. Als de vraag vooral te maken heeft met werk kan ik bijv. een werkwaardentest afnemen.
Mijn ervaring is dat meestal 4 tot 8 gesprekken voldoende zijn. Maar met één goed gesprek kun je soms ook al weer verder. Na afloop volgt altijd een evaluatie. Een zorgvuldige evaluatie, hoe beknopt ook, helpt om de verbinding te maken naar het dagelijks leven in de praktijk.
